poniedziałek, 24 kwietnia 2017

Post leczniczy na przykładzie diety owocowo - warzywnej dr Ewy Dąbrowskiej


Dieta warzywno - owocowa jest to przykład postu (głodówki niezupełnej). Celem tej kuracji jest czasowe ograniczenie dostarczania kalorii (400-800 kcal/dzień) organizmowi, co powoduje przestawienie przemian metabolicznych. Dieta trwa ok. dwa - czterech tygodni a czasem sześć tygodni w chorobach zaawansowanych. Kuracja ta jest zalecana dla ludzi zdrowych w celu wzmocnienia zdrowia, zwiększenia energii, pozbycia się z organizmu toksyn, polepszenia snu, odmłodzenia, polepszenia zdrowia psychicznego itp. W związku z tym, że oczyszczenie organizmu z toksyn przywraca do normy układy organizmu m.in. immunologicznemu, nerwowemu i hormonalnemu dlatego dieta ta ma zastosowanie też w przypadku leczenia:

  • zaburzeń odporności takich jak: infekcje (bakteryjne, grzybicze, wirusowe), alergie (katar sienny, astma), nietolerancje pokarmowe (migreny, mięśniobóle), choroby z autoagresji (gościec reumatoidalny, zapalenie tarczycy Hashimoto, zapalenie wątroby, toczeń trzewny, zespół "suchego oka") oraz choroby skóry (łuszczyca, trądzik, skórna porfiria, sucha skóra, egzema);
  • chorób neurologicznych takich jak: padaczka, udary niedokrwienne mózgu, zaburzenia pamięci, nerwica, pobudzenie, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane;
  • chorób endokrynologicznych takich jak: zaburzenia miesiączkowania, klimakteryczne, niedoczynność tarczycy, guzki tarczycy, wysoka prolaktyna, wysoki poziom estrogenów, torbiele jajników, niepłodności;
  • zespół metaboliczny;
  • choroby zwyrodnieniowej stawów;
  • paradontozy;
  • zaćmy;
  • żylaków;
  • wrzodów żołądka;
  • stanów przedrakowych (polipy, leukoplakia).


Przeciwwskazaniami do stosowania diety warzywno - owocowej są stany takie jak:
  • ciężkie depresje, lęk przed dietą, który uniemożliwia podjecie kuracji;
  • mocno obniżona odporność immunologiczna m.in. leki hamujące układ immunologiczny (hormony sterydowe, cytostatyki), posterydowa lub autoagresyjna niedoczynność nadnerczy (choroba Adisona), transplantacja narządów;
  • choroby wyniszczające m.in.: krańcowa niewydolność narządów (dializa nerkowa, krańcowa marskość wątroby, choroba nowotworowa w stadium zawansowanym);
  • stany związane ze zwiększonym metabolizmem (nadczynność tarczycy, okres ciąży, karmienia, u małych dzieci, u dziewcząt w okresie dojrzewania).


Dieta składa się z warzyw niskoskrobiowych takich jak:

  • korzeniowe (marchew, buraki, seler, pietruszka, rzodkiew)
  • kapustne (kapusta, kalafior, brokuł)
  • cebulowa (cebula, por, czosnek)
  • dyniowate (dynia, kabaczek, ogórki)
  • psiankowate (pomidor, papryka)
  • liściaste (sałata, szpinak, natka pietruszki, zioła)


W diecie można spożywać niskocukrowe owoce m.in.: jabłka, grejpfruty, cytryny i małą ilość jagód. Warzywa i owoce zaleca się zjadać na surowo w postaci surówek, soków, kiszonek bądź jako warzywa duszone, zupy warzywne doprawione ziołami i wodę. Szczególnie zalecane podczas postu są zielone soki - z zielonych pędów roślin m.in. natka pietruszki, selera naciowego, botwiny, pokrzywy, szczawiu, szpinaku, brokułów, kapusty, sałaty, kiełki lucerny, trawa z pszenicy. Zielone części roślin są źródłem bioaktywnych składników, chlorofil, aktywne enzymy, które oczyszczają, odtruwają, odnawiają krew, ułatwią trawienie, alkalizują, dostarczają tlen. 

W czasie kuracji nie wolno spożywać wysoko odżywczych pokarmów m.in.: tłuszczu, kasz, chleba, ziemniaków, produktów pochodzenia zwierzęcego. Po skończonej diecie warzywno - owocowej zaleca się stosowanie zbilansowanego odżywiania składająca się z warzyw, owoców, pełnych zbóż, ziaren, roślin strączkowych z dodatkiem produktów zwierzęcych. 

W celu wspomagania oczyszczania organizmu zaleca sie dużo ruchu m.in. gimnastykę, pływanie. Zaleca się również masaże, korzystanie z sauny oraz zabiegi fizykoterapeutyczne. 


W przypadku złej tolerancji surowej diety (występowanie silnych bólów brzucha, wzdęć lub niechęci do diety stosuje się kilkudniowa wersję diety:

  • sokowej (soki warzywne i owocowe, woda, herbata owocowa lub ziołowa, wywary warzywne);
  • gotowanej (warzywa gotowane, zupy warzywne, jabłka gotowane).
  • Po kilku dniach należy powrócić do właściwej diety warzywno - owocowej. Istnieją też wersje eliminacyjne diety, w których wyklucza się niektóre produkty m.in. :
  • eliminacja pokarmów zawierających dużą ilość soli np. ogórki kiszone u osób z nadciśnieniem tętniczym oraz z obrzękami;
  • eliminacja gotowanych takich jak marchew, dynia, buraki, mus z jabłek i soku z marchwi u osób z cukrzycą;
  • eliminacja pokarmów nietolerowanych i alergizujących u osób z alergiami i nietolerancjami pokarmowymi. 


Sposób działania diety warzywno - owocowej

Mechanizm działania diety warzywno - owocowej w organizmie polega na endogennym (wewnętrznym) żywieniu, które polega na zużywaniu tkanek według hierarchii ważności m.in.: organizm pozbywa się zbędnej wody (wszelkie obrzęki), zużywa jako pokarm zbędne zapasy m.in. tłuszczu, nieprawidłowych komórek, stanów zapalnych. Ponieważ dla mózgu podstawowym źródłem energii jest glukoza, której zapasy zostają zużyte już po pierwszym dniu diety, dlatego w czasie kuracji dochodzi do zamiany wszelkich złogów białkowych np. blizn, ropni, guzów. Narządy najważniejsze takie jak mózg i serce są najdłużej oszczędzane. Po zużyciu starych komórek powstają nowe komórki przez co organizm się odmładza. W czasie tej kuracji metabolizm przestawia się na przemiany takie jak - spalenie, oczyszczanie i regeneracja. W moczu można wykryć aceton, gdyż on jak i ciała ketonowe powstające ze spalania tłuszczu są źródłem energii dla mózgu w czasie postu. Wszystkie te procesy zachodzące podczas postu - powodują samoleczenie sie organizmu. W czasie postu zostaje wyłączenie ośrodka głodu w rdzeniu mózgowym, jeśli są przestrzegane zasady diety. Zaś jeśli przekroczymy 800 kcal/dzień po przez wzbogacenie diety po przez wysokokaloryczne pokarmy np. suszone owoce może ponownie pojawić się odczuwanie głodu i zostaje przerwany proces odżywania wewnętrznego (samoleczenia). Przez kilka początkowych dni diety mogą występować krótkotrwałe "kryzysy ozdrowieńcze" spowodowane odtruwaniem organizmu. W grupie 320 pacjentów u czterdziestu pięciu procent występował ból głowy, u czterdziestu trzech procent ból brzucha, u trzydziestu czterech procent biegunka, u dwudziestu procent bóle stawów, bezsenność, zawroty, u pięciu procent zmiany skórne. Objawy te występują na początku diety zaś po kilku dniach ustępują one samoistnie i nie wymagają leczenia. Pomocne jest w tym czasie aktywność ruchowa, picie większej ilości wody. Po okresie kryzysów ozdrowieńczych obserwuje się poprawę samopoczucia i ustępowanie wszelkich chorób. 

Źródło: 

E. Dąbrowska, Przebieg kuracji dietą warzywno - owocową. Kryzysy ozdrowieńcze., Ciało i ducha ratować żywieniem, Michalineum, Marki, 2016, s.193-194

Dietetyk Piskorska Barbara
Kopiowanie niniejszego artykułu lub jego części jedynie za pisemną zgodą autora.
Dzielenie się artykułem poprzez podanie linka do niego, jak najbardziej zalecamy.

czwartek, 6 kwietnia 2017

Dobrze słyszysz?




Jak ważny jest słuch przekonujemy się zazwyczaj gdy zaczynamy go tracić. Tak prawdopodobnie jest w przypadku wielu schorzeń, ale w niektórych chorobach mamy wpływ, możemy zastosować leczenie, cofnąć zmiany. Niestety nie zawsze. Wzrok, słuch to nasze "kanały" kontaktu ze światem, pozwalają na orientację w terenie. Kiedy ich zabraknie, stajemy się w dużym stopniu wykluczeni.

Zdrowym trudno zrozumieć, że ktoś po prostu nie słyszy. Irytuje nas, że musimy mówić głośniej, wyraźniej żeby nawiązać kontakt. Denerwuje głośno grający telewizor, a przecież tak wielu ludzi ma właśnie takie problemy, tak funkcjonuje.

Czy tylko starszych osób to dotyczy? Coraz częściej uciszam bardzo młodych ludzi, którzy siedząc obok siebie mówią bardzo głośno. Czy to tylko taka "zabawa"? A może oni po prostu już źle słyszą?



Nadmiar decybeli w otaczającej nas rzeczywistości, głośna muzyka - często słuchana w słuchawkach dousznych - powoduje, że stajemy się coraz mniej wrażliwi na dźwięki.


Wiele osób niedosłuch kojarzy z niemal zupełną utratą słuchu i znacznie obniżonym odczuciem głośności. Nic bardziej mylnego. Osoby, u których zaczyna pojawiać się niedosłuch w większości przypadków mają problem głównie ze zrozumieniem mowy, przy zachowanej w stopniu dobrym słyszalności. (www)
Problemy ze słucham ma co trzeci Polak (www). W tym młodzi ludzie, dzieci. W tej grupie wiekowej głównymi przyczynami są choroby górnych dróg oddechowych zwłaszcza źle leczone lub nieleczone.

Po 70 roku życia problem ze słuchem narasta. Przyczyną jest nie tylko starzenie się, ale także kumulowanie się innych negatywnych czynników (w tym hałasu), które przez lata oddziaływały na słuch.

Komfort życia u osób z niedosłuchem jest zdecydowanie gorszy niż u ludzi zdrowych. U dzieci i młodych ludzi ubytki słuch wpływają na ich rozwój, funkcjonowanie w grupie, naukę. Koniecznie trzeba o nich zadbać, zdiagnozować. Słuch trzeba badać tak jak inne nasze organy. Brak słuchu można leczyć a ubytki rekompensować przy pomocy aparatów słuchowych.

Podobnie jak wspomagamy nasz wzrok okularami, tak jakość słyszenia możemy podnieść dzięki aparatom, które są coraz lepsze, ładniejsze.




Badanie słuchu można przeprowadzić w specjalistycznych gabinetach, gdzie w razie potrzeby można także dobrać właściwe aparaty słuchowe. Tego typu badaniem zajmują się między innymi protetycy słuchu. Biorąc pod uwagę skalę zjawiska, pracy w tym zawodzie w najbliższym czasie nie zabraknie. Już w tej chwili są to poszukiwani na rynku pracy fachowcy. 
Protetyk słuchu to zawód rzemieślniczy z pogranicza medycyny, akustyki i elektroniki. Wpisany do rejestru zawodów regulowanych i traktowany jest jako zawód ochrony zdrowia średniego szczebla. Wymagania NFZ dopuszczają możliwość wykonywania tego zawodu tylko przez osoby z odpowiednim wykształceniem. Zajmuje się doborem i programowaniem aparatów słuchowych i środków wspomagających słyszenie. Ma uprawnienia do wykonywania badań słuchu i wykonywania wkładek usznych.  




Wychodząc na przeciw potrzebom w Zespole Szkół Medycznych w Brzegu powstała pracownia - odpowiednio wyposażona w nowoczesną aparaturę (kabina audiometryczna, audiometry) - do kształcenia praktycznego. Jako jedyna w województwie opolskim szkoła kształcić będzie przyszłych protetyków i to nieodpłatnie. Brzeski Medyk to publiczna szkoła policealna, która od wielu lat szkoli dobrych fachowców w zawodach medycznych. Warto zapoznać się z jej ofertą edukacyjną.


Źródła:

http://fonetika.pl/wszystko-o-sluchu/jak-rozpoznac-problemy-ze-sluchem/
http://www.nazdrowie.pl/artykul/coraz-gorzej-slyszymy-problemy-ze-sluchem

sobota, 1 kwietnia 2017

Strefa wspinu, czyli o zaletach wspinaczki (w każdym wieku)


Ruch to zdrowie - takie stwierdzenie, które znamy od zawsze - może trochę nadużywane, ale bardzo prawdziwe. Co nam daje ruch (aktywność fizyczna)? Zdrowie, siłę, radość (endorfiny), odporność psychiczną. Dorosłym ruch potrzebny jest by odreagować codzienny stres, "przewietrzyć" znużone wielogodzinną pracą  ciało i mózg. Naszym największym wrogiem jest siedzący tryb życia, zwany przez niektórych paleniem XXI wieku.
A dzieci? One są z natury ruchliwe ponieważ dzięki temu rozwijają się fizycznie i umysłowo. 
Ruch wpływa bowiem nie tylko na rozwój fizyczny, ale również emocjonalny i społeczny. Poruszanie się to dla dziecka najważniejszy sposób zbierania informacji. W ten sposób poznaje nie tylko otaczający je świat, lecz również swoje ciało i jego możliwości. Dzięki byciu w ruchu nabiera nowych umiejętności, rozwija wiarę w swoje siły oraz nabiera doświadczeń społecznych, bo aktywność daje możliwość kontaktu z rówieśnikami i dorosłymi. (www)
Aktywność fizyczna przeciwdziała wielu chorobom cywilizacyjnym, w tym otyłości. Otyłość u młodych, to często problem na całe życie, więc znowu stare powiedzenie - lepiej zapobiegać, niż leczyć. 


Piękna sylwetka - to powód do dumy i wpływa na nasze dobre samopoczucie, pewność siebie. Jeżeli idzie to w parze ze sprawnością, siłą, wytrwałością czujemy się silni. Sport kształtuje charakter, uczy odporności na stres - umiemy lepiej radzić sobie z trudnymi sytuacjami w życiu. Właśnie siła charakteru często jest nam bardziej potrzebna niż piękny wygląd. Ale jak wiadomo - lepiej być i pięknym i silnym :)



Wszystkie rodzaje ruchu są wskazane. Każdy wybiera ten rodzaj aktywności, który jest dla niego najlepszy. Ostatnio bardzo popularna stała się wspinaczka. Często chodzę na wycieczki po górach i widzę na każdej skałce wspinających się ludzi, wielu znajomych opowiada o zaletach tej formy sportu czy rekreacji. Jedni wspinają się dla przyjemności, inni walcząc ze swoimi słabościami, rywalizują - a to już sport.


Patrząc na wspinających się pierwsza myśl, to po co oni to robią. Jednak po namyśle, zalet widać wiele: siła mięśni, koordynacja ruchowa, odwaga. No i kontakty społeczne, bo ludzie wspinają się w grupach, często wspierając czy asekurując wzajemnie. 


Wyjazd w góry to przyjemność sama w sobie, ale wymaga czasu. Dla tych bardziej zapracowanych wymyślono sposoby na wspinanie się w mieście - ścianki wspinaczkowe oraz bouldering. Wspinaczka  na  sztucznych  ścianach od dawna  stanowi możliwość treningu  dla doświadczonych  wspinaczy,  jednak w ostatnich  latach  sztuczne  ściany  powstają w  celu zapewnienia  rekreacji dla osób  początkujących,  amatorów,  nie  mających  dotychczasowo żadnej styczności ze wspinaniem. 


Buldering  to  jedna  z  dyscyplin  wspinaczkowych,  polegająca  na  wspinaniu się do wysokości  3-4  metrów,  bez  użycia  specjalistycznego  sprzętu wspinaczkowego. Bouldering jest dla wszystkich:

Niezależnie od wieku, płci czy umiejętności fizycznych Bouldering może uprawiać każdy. Jest to sport zarówno jednoosobowy jak i grupowy. Dla indywidualistów, którzy chcą swobodnie „zrobić trening” jak i osób które pragną poznać nowych ludzi i powspinać się w towarzystwie. Łatwo można nawiązać nowe kontakty podczas wspólnej pracy nad boulderami.

Wspinając się rozwiniesz mięśnie, o których istnieniu nie wiedziałeś. (www)

Bouldering to przede wszystkim radość z ruchu i wspólnej zabawy z innymi, pasja, sprawdzian własnych umiejętności. Zwłaszcza dzieci lubią się wspinać. Każdy krok w górę to sukces!

Bouldering jest rodzajem wspinaczki po zazwyczaj kilkumetrowych blokach skalnych, którego nazwa wywodzi się od angielskiego słowa ‘boulder’ czyli głaz. Jest to sport nie wymagający lin czy innego sprzętu asekuracyjnego. Naszym zabezpieczeniem jest materac.

Bouldering składa się głównie z niewielkiej ilości ruchów przy których wykorzystujemy praktycznie każdy mięsień. Plecy, ręce a nawet pośladki. Nic tak nie rzeźbi naszego ciała jak bouldering! Przy tym wszystkim nie jest to monotonne. Jest to zdecydowanie ciekawszy sposób na poprawę własnej sylwetki niż przerzucanie nudnych ciężarów. Kolejną świetną rzeczą przy tego rodzaju wspinaczce jest współpraca z ludźmi i wspólne rozwiązywanie  problemów boulderowych wraz z innymi wspinaczami. (www)
http://monolitsport.com.pl/realizacje/

Biorąc pod uwagę te wyżej opisane zalety powstał pomysł by taki kompleks boulderowy - sztuczne głazy - był dostępny także w Brzegu. Korzystając z możliwości, jakie daje Marszałkowski Budżet Obywatelski Województwa Opolskiego opracowano projekt Brzeskiej Strefy Wspinu, która miałaby powstać na terenie Zespołu Szkół Medycznych w Brzegu, a dostępna byłaby dla całej społeczności naszego miasta, powiatu, regionu - dla wszystkich. Czy powstanie - będzie to zależało od tych, którzy na nasz projekt zagłosują. Liczymy, że to właśnie nasz projekt okaże się najciekawszy. 

Głosowanie: https://budzet.opolskie.pl/karta-do-glosowania/ 

zadanie subregionalne, kod: S/NB/4/DEP - Brzeska Strefa Wspinu
zadanie powiatowe, kod: P/OB/4/DEP - Brzeska Strefa Aktywności

Brzeska Strefa Wspinu - Zespół Szkół Medycznych w Brzegu

KS

Źródła:

sobota, 18 marca 2017

Protetyk słuchu w Zespole Szkół Medycznych w Brzegu


Co to za zawód?
ZAWÓD PROTETYKA SŁUCHU to zawód rzemieślniczy z pogranicza medycyny, akustyki i elektroniki. Wpisany do rejestru zawodów regulowanych i traktowany jest jako zawód ochrony zdrowia średniego szczebla. Wymagania NFZ dopuszczają możliwość wykonywania tego zawodu tylko przez osoby z odpowiednim wykształceniem.

http://www.doradztwo.koweziu.edu.pl/index.php/wybieram-zawod?id=120

Czym się zajmuje?
PROTETYK SŁUCHU zajmuje się   doborem i programowaniem  aparatów słuchowych i   środków wspomagających  słyszenie. Ma uprawnienia do wykonywania badań słuchu i wykonywania wkładek usznych.  


Gdzie pracuje?
PROTETYK SŁUCHU  może pracować w gabinetach protetyki słuchu, pracowniach audiometrycznych w przychodniach lekarskich lub szpitalach.

Dlaczego warto zostać protetykiem słuchu?
WYKSZTAŁCONY PROTETYK SŁUCHU ma przed sobą ciekawe perspektywy zawodowe. Jest poszukiwany na rynku pracy, bo z każdym rokiem wzrasta ilość osób z uszkodzonym słuchem i konieczne jest zatrudnienie nowych pracowników.


Gdzie można uzyskać odpowiednie kwalifikacje?
W ZESPOLE SZKÓŁ MEDYCZNYCH W BRZEGU. Pierwszy nabór w roku szkolnym 2017/2018, czyli już od września. Lista szkół przygotowująca do tego zawodu nie jest długa. W województwie opolskim jesteśmy jedyną szkołą, która uczyć będzie przyszłych specjalistów.

http://psps.pl/index.php?page=linki-dla-protetykow





Zespół Szkół Medycznych to szkoła publiczna – uczymy za darmo, na wysokim poziomie, przygotowujemy do egzaminów zewnętrznych. Jesteśmy również ośrodkiem egzaminacyjnym – to znaczy, że większość egzaminów przeprowadzanych jest na teranie szkoły. W tym roku został zakupiony profesjonalny sprzęt, który ułatwi ćwiczenia praktyczne.Zajęcia ze słuchaczami prowadzą specjaliści, pracujący na co dzień w zawodzie.Zarówno zawód, jaki i szkoła są godne polecenia, więc  warto skorzystać 




sobota, 11 lutego 2017

Leczenie problemów odcinka szyjnego kręgosłupa masażem

https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B3l_plec%C3%B3w#/media/File:Cervical_Xray_Lower_AP_View.jpg

 Problemy związane z odcinkiem szyjnym mogą być spowodowane wielorakimi przyczynami. Związane są często z przeciążeniami statycznymi, co oznacza że w długotrwały sposób powielamy nieprawidłowe wzorce postawy ciała wymuszone pracą zawodową bądź też spowodowane niedbaniem o prawidłową postawę ciała. Te nieprawidłowe wzorce ruchowe powodują złe ustawienie głowy i szyi. Należą do nich m.in. garbienie się i wysuwanie głowy w przód podczas pracy biurowej. To z kolei niesie za sobą przeciążenia mięśniowe oraz zmianę prawidłowego wygięcia kręgosłupa szyjnego, a także ustawienia kręgów. Zmiany wywołane przeciążeniami dynamicznymi oznaczają natomiast nadmierny wysiłek mięśniowy, czyli ruchy powielane wielokrotnie. Do ruchów tych należą m.in. skręty głowy w kierunku prawym i lewym u instruktorów nauki jazdy. Wady anatomiczne to kolejne z przyczyn zwyrodnień kręgosłupa szyjnego. Należą do nich skrzywienia kręgosłupa, spłycenia bądź pogłębienia naturalnych wygięć kręgosłupa, wady genetyczne zmieniające prawidłową strukturę kręgosłupa. Problemy odcinka szyjnego mogą zaistnieć na skutek przebytych urazów np. po wypadkach komunikacyjnych w wyniku których po zderzeniu się samochodów siła uderzenia powoduje gwałtowny ruch w przód szyi i głowy. Również choroby kośćca jak gruźlica czy osteoporoza przyczyniają się do uporczywych problemów z kręgosłupem.

Te wszystkie sytuacje skutkują szybkim zużyciem się materiału kostnego kręgosłupa szyjnego. Równolegle zachodzi zmiana ustawienia krążków międzykręgowych powodujący ich odwodnienie oraz luzowanie się w przestrzeniach stawowych. To z kolei powoduje tarcie o siebie trzonów kręgów, ponieważ nie mają już prawidłowo ustawionego fundamentu jakim są krążki międzykręgowe. Owe tarcie powoduje tworzenie się dziobów kostnych – „osteofitów”. Wszystkie te czynniki łącznie doprowadzają do niestabilności odcinka szyjnego kręgosłupa i możliwości przemieszczania się krążków międzykręgowych poza obręb trzonów kręgów. Doprowadza to w ostateczności do dyskopatii z uciskiem na korzenie nerwowe odchodzące od kręgosłupa i unerwiające poszczególne części ciała. W przypadku odcinka szyjnego jest to głowa, szyja, barki i ręce. Owe wysuwanie się krążków międzykręgowych to nie jest jednak jak w powszechnym mniemaniu „wyskoczenie dysku”. Proszę pamiętać, że w Naszym organizmie wszystko ma swoje idealne miejsce. Zmiany ustawienia tkanek nie mogą spowodować że coś nam wyskoczy, bo zaraz obok nie ma pustej przestrzeni, ale inne tkanki. Krążki międzykręgowe obudowane są od góry i dołu kręgami, a od przodu, tyłu i boków grubymi i silnymi więzadłami i mięśniami. Krążki więc nigdzie nie wypadają, one jedynie zmieniają swoje ukształtowanie. Sama substancja krążków jest galaretowata po to, żeby trzony kręgów w momencie kiedy chodzimy czy pracujemy pracowały na nich jak na łóżku wodnym. Działa to na podobnej zasadzie jak wylanie napoju z pojemnika w kosmosie, gdzie nie ma grawitacji. Po rozlaniu dryfuje w powietrzu jako zwarta całość, ale przyjmuje różne konfiguracje ułożenia. Tak samo zachowują się krążki międzykręgowe, które pod wpływem przeciążeń i zmian ustawienia kręgów zmieniają swoje ukształtowanie np. bardziej się spłaszczając czy też wysuwając w którąś stronę, pozostają jednak w zwartej strukturze jako całość . Nawet w najgorszym stadium dyskopatii, kiedy dochodzi do pęknięcia krążka, kawałek krążka międzykręgowego oddzieli się od reszty, ale pozostaje w bliskim kontakcie z całością, ponieważ okoliczne tkanki oraz proces regeneracji powstałego uszkodzenia blokują możliwość oddalenia się od krążka.

Jednakże w momencie kiedy dojdzie już do zmian ustawienia krążka międzykręgowe niesie to za sobą cały szereg negatywnych skutków. Tak jak pisałem wcześniej wszystkie tkanki mają swoje miejsce w naszym ciele i w momencie gdy coś się zmienia w ich ustawieniu odbija się to na okoliczne sąsiadujące tkanki. Od kręgosłupa odchodzą włókna nerwowe unerwiające nasze ciało. Wysunięcie się krążka to wiec ucisk na nerwy. Ucisk na nerwy powoduje bóle promieniujące w tym przypadku w kierunku głowy bądź ręki aż do palców, mrowienie i drętwienie tychże okolic, nadmierne bądź coraz słabsze odczuwanie bodźców, nawet niemożność poruszania daną okolicą ciała np. ręką. W bliskości z kręgosłupem są żyły, mięśnie, tętnice, rdzeń kręgowy, układ limfatyczny stąd też zmiany dotykają wielu tkanek jednocześnie. Ucisk na rdzeń kręgowy może spowodować trwałe kalectwo. Nacisk na żyły i tętnice powoduje gorsze ukrwienie mózgu, mięśni, okolicznych narządów czy tkanek. To z kolei objawia się bólami czy zawrotami głowy, szumami w uszach, mroczkami przed oczami, trudnością w połykaniu czy niedotlenieniem. Kolejne tkanki zmieniają swoje ustawienie, swoją pracę, wpływając na sąsiednie tkanki. Zmiany kręgów szyjnych powodują nieprawidłowe ustawienia mięśni, jedne przeciążane są do granic możliwości inne osłabiane przez zmniejszenie ich pracy. Napięte mięśnie z kolei napierają na żyły, tętnice blokując ich ukrwienie, a także wpływając na układ limfatyczny, którego utrudniona praca może doprowadzić do obrzęku. Co więcej silna rotacja trzonów kręgów w odcinku szyjnym powoduje napieranie tychże kręgów na okoliczne tkanki, a poprzez nie może wywoływać ucisk na tarczyce. Taki stan powoduje nieprawidłową pracę tarczycy i niedożywienie jej przez osłabienie ukrwienia tego narządu. Taki stan może doprowadzić do choroby zwanej Hashimoto.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarczyca#/media/File:Illu_thyroid_parathyroid.jpg


Co należy robić żeby uniknąć tego typu problemów? Z pewnością bardziej dbać o swoją postawę ciała. Sylwetka musi być zawsze utrzymywana w pozycji wyprostowanej zarówno kiedy chodzimy, siedzimy czy kiedy stoimy.

Początkowo odczuwa się duży dyskomfort z tego powodu, ma się poczucie „palenia” mięśni, z czasem jednak ten nieprzyjemny dyskomfort mija. Jednym z elementów rehabilitacji jest również basen. Jest to bardzo dobra forma rehabilitacji, ponieważ woda w ogromnym stopniu odciąża kręgosłup. Zalecam pływanie wyłącznie stylem grzbietowym tzn. na plecach, ponieważ pozostałe style nie mają znaczenia terapeutycznego, a wręcz szkodziłyby Pacjentowi. Pływanie tym stylem powinno być wykonane swobodnie, rekreacyjnie, z deseczką na klatce piersiowej, na kolanach czy za głową. Takie pływanie nie tylko odciąża kręgosłup, ale również wzmacnia krótkie mięśnie przykręgosłupowe odpowiadające za naszą postawę ciała, a także powoduje, że kręgosłup jest idealnie wyciągnięty w linii prostej co wspomaga delikatną mobilizację nieprawidłowo ustawionych kręgów i powrotu ich we właściwe miejsce. Bardzo dobrą formą rehabilitacji jest również uczęszczanie na zajęcia pilates. Ważne jednak, aby były to zajęcia z indywidualnym tokiem ćwiczeń.

Wiele problemów z odcinkiem szyjnym można skutecznie leczyć terapią masażu. Jedna z moich Pacjentek miała następującą diagnozę lekarską: „stan po discektomii (wycięcie krążka międzykręgowego bądź jego części) i stabilizacji implantem na poziomie C4/C5, blok kostny kręgów C5/C6, lordoza kręgosłupa szyjnego spłycona, nasilona brzeżna osteofitoza kręgów szyjnych, krążki międzykręgowe kręgosłupa szyjnego wykazują cechy dehydratacji jąder miażdżystych, przyśrodkowe obustronne wypukliny jąder miażdżystych C3/C4 i C6/C7”. Lekarz nie dawał szans Pacjentce na normalne funkcjonowanie bez operacji. Pacjentka zgłaszała ból promieniujący od szyi na tylną część głowy, kilkunastomiesięczny okres „prawie nie spania” spowodowanego brakiem pozycji bez bólowej podczas snu, trudność w wykonywaniu podstawowych czynności codziennych, przedłużający się wysiłek objawiał się silnymi napadami bólowymi, zmaganie się z mniejszymi bądź większymi bólami permanentnie, ograniczoną ruchomość odcinka szyjnego, a także charakterystyczne dla problemów szyjnych uwypuklenie (mały garbik) tkankowe w okolicy C6/C7. Pacjentka po zastosowaniu terapii dziesięciu zabiegów masażu zauważyła następujące zmiany: możliwość normalnego spania i „w końcu się wyspania”, zmniejszenie dolegliwości bólowych w ciągu dnia, a wyeliminowanie tych najsilniejszych, poprawę ruchomości odcinka szyjnego oraz większą odporność na wysiłek w ciągu dnia, a także „wciągnięcie się” małego garbika w okolicy zgięcia szyi. Te duże zmiany nastąpiły w niecały miesiąc od rozpoczęcia terapii. Wszystko to osiągnięte za pomocą terapii masażu, gdzie jak widzimy nigdy nie można powiedzieć że stan jest już zbyt zaawansowany, zawsze jest szansa na poprawę stanu zdrowia, a wszechstronność zabiegów masażu z pewnością to gwarantuje.

Technik masażysta Arkadiusz Kamiński


Kopiowanie niniejszego artykułu lub jego części jedynie za pisemną zgodą autora. Dzielenie się artykułem poprzez podanie linka do niego, jak najbardziej zalecam.

piątek, 10 lutego 2017

Dieta w niedoczynności tarczycy


Tarczyca jest to niezbędny do życia narząd położony w okolicy szyi. Zazwyczaj składa się z dwóch płatów i łączącej ich cieśni, rzadziej mamy do czynienia z różnymi anomaliami rozwojowymi.  Gruczoł ten służy do produkcji hormonów tarczycy: tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3), które z krwią są rozprowadzane po całym organizmie i wykorzystywane przez każdą komórkę naszego organizmu.

Czym jest niedoczynność tarczycy i jakie są jej przyczyny?

Jest to stan niedostatecznego wydzielania hormonów tarczycy oraz są to skutki niedoboru hormonów tarczycy. Najczęstszym powodem zaburzeń jest zapalenie tarczycy m.in. choroba Hashimoto. Częstą przyczyną niedoczynności tarczycy jest również usunięcie gruczołu z powodów medycznych, rzadziej (u osób młodych) wynika z niedoboru jodu lub wrodzonego zaburzenia, jeszcze rzadziej stanowi skutek choroby przysadki mózgowej bądź działaniem niektórych leków.

Objawy niedoczynność tarczycy:
wysuszenie skóry (zwłaszcza na łokciach i kolanach), 
obrzęki, wzrost masy ciała (ale nie zawsze ilości tkanki tłuszczowej), 
zaparcia, 
osłabienie, 
objawy depresji,
pogorszenie sprawności intelektualnej,
choroby układu sercowo-naczyniowego.

Leczenie niedoczynność tarczycy dietą

Białko
Udział energii pochodzącej z białka/dzień stanowić powinien ok. 15-20% konsumowanych pokarmów. Ważne jest tutaj pełnowartościowe białko – wpływa ono na przyspieszenie spowolnionego tempa przemiany materii z powodu niedoczynności tarczycy.
Źródłem białka jest:
suszone nasiona strączkowe, kurczak, wołowina, wieprzowina(schab surowy z kością), cielęcina, ryby, jajka, mleko i jego przetwory, ser twarogowy.

Tłuszcze
Należy ograniczyć spożycie tłuszczy; jednocześnie zastępując nasycone kwasy tłuszczowe wielonienasyconymi (WNKT), a przede wszystkim kwasami omega-3 – kwasy te nadają odpowiednią płynność oraz integralność błonie komórkowej, co ułatwia oddziaływanie hormonów tarczycy na komórki.
Źródła WNKT:
oliwa z oliwek, olej rzepakowy, z pestek winogron, słonecznikowy, nasiona i ziarna (sezamu, słonecznika, pestek dyni), orzechy (laskowe, włoskie, koksowy), ryby morskie (węgorz, łosoś, dorsz).

Węglowodany
Węglowodany proste należy zastępować złożonymi, gdyż zapewnia to stopniowe uwalnianie glukozy do krwi; ma to znaczenie w kontekście zaburzenia metabolizmu węglowodanów, które może towarzyszyć niedoczynności tarczycy.
Źródła złożonych węglowodanów: 
mąka (ryżowa, pszenna typu 500, żytnia typu 2000, gryczana), kasze (ryż brązowy, gryczana, jaglana), makarony (makaron bezjajeczny z semoliny, makaron dwujajeczny), pieczywo (chleb chrupki, chleb żytni razowy), warzywa (soczewica czerwona, nasiona suche, groch nasiona suche, ziemniaki, szparagi itp.), nasiona i ziarna (len, słonecznik, sezam).

Błonnik pokarmowy
Dzienne spożycie błonnika powinno być zawarte w granicach 20 – 40g/dzień – odpowiednia podaż płynów ok. 1,5-2l/ dzień zapewnia odpowiednie efekty fizjologiczne związane z obecnością włókna pokarmowego.
Źródłem błonnika jest:
produkty zbożowe (otręby pszenne, płatki zbożowe – żytnie, kukurydziane), mąka żytnia, grube kasze ( ryz brązowy, kasza gryczana), warzywa (nasiona roślin strączkowych (fasola biała, szparagowa), korzeniowe (pietruszka, burak), owoce (owoce suszone), drobnopestkowe (malina, truskawka).

Warzywa kapustne 
Zawierają one glukozylany, które wykazują działanie wolotwórcze, dlatego zalecam gotowanie warzyw kapustnych w dużej ilości wody, bez przykrycia krojenie ich w grubsze kawałki, wybierać można również takie warzywa mrożone zawierają one wtedy ok. 30-40% mniej substancji wolotwórczych.

Soja
Zalecam odpowiednią podaż jodu przy spożywaniu soi, gdyż może powodować ona wola lub cechy niedoczynności tarczycy oraz może zakłócać wchłanianie niektórych leków stosowanych przy niedoczynności tarczycy (zalecam unikania spożywania soi na I śniadanie, gdyż może ona zaburzać przyjmowane leki na niedoczynność tarczycy).


Zalecam również zwrócenie uwagi na następujące witaminy oraz składniki mineralne:

JOD 
Funkcje: 
Jod jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy (wchodzi w skład hormonów tarczycy, które biorą udział w regulowaniu podstawowych funkcji życiowych: kontrolują temperaturę, układ nerwowy, mięśniowy, podział komórek  przez co wpływa na tempo metabolizmu w organizmie),  zapobiega powstawaniu wola.
Źródła: 
Sól jodowana, ryby morskie, owoce morza, drożdże, morszczyn, cebula.

SELEN
Funkcje: 
Jest to mikroelement działający bezpośrednio w połączeniu z witaminą E. Bierze udział w eliminacji wolnych rodników i metali ciężkich takich jak arsen, kadm, srebro i rtęć, bierze udział w przemianie hormonów tarczycy.
Źródła: 
Żywność pochodzenia morskiego, mięso, kukurydza, mąka pełnoziarnista, warzywa strączkowe.

ŻELAZO
Funkcje: 
Najistotniejszy składnik czerwonego barwnika krwi (hemoglobiny), niezbędny także w procesie tworzenia czerwonych ciałek krwi w szpiku kostnym, żelazo wiąże dwutlenek węgla w hemoglobinie i transportuje go do płuc, skąd jest on usuwany. Pierwiastek ten jest także składnikiem wielu enzymów i białek biorących udział w metabolizmie organizmu. Bierze udział w syntezie DNA, niezbędny do prawidłowej budowy skóry, włosów, paznokci, do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego.
Źródła:  
Mięso, wątroba, ryby, żółtko jaj, twaróg, orzechy, mleko, warzywa strączkowe, brokuły, szpinak, krewetki.

CYNK
Funkcje: 
Jest niezbędny do syntezy DNA i RNA, białek, insuliny i nasienia, niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania systemu immunologicznego oraz do aktywacji ponad 80 enzymów. Bierze udział w metabolizmie węglowodanów, tłuszczy, białek i alkoholu. Potrzebny w procesie ochrony przed wolnymi rodnikami, odczuwania smaku i zapachu, ma wpływ na wygląd włosów i paznokci.
Źródła: 
Chude mięso, chude mleko, żółtko jaj, mąka pełnoziarnista, orzechy, żywność pochodzenia morskiego.

WITAMINA A
Funkcje: 
Aktywność witaminy A wykazuje szereg związków strukturalnie spokrewnionych. W organizmie zwierzęcym jest to Retinol oraz jego pochodne. W roślinach i grzybach witamina A występuje tylko jako prowitamina i jej głównym związkiem jest ß-karoten, ponadto występują związki określane jako Karotenoidy. Witamina A zapobiega kurzej ślepocie, osłabieniu wzroku, pomaga w leczeniu wielu chorób oczu, wchodzi bowiem w skład rodopsyny, światłoczułego barwnika znajdującego się w pręcikach siatkówki oka. Witamina A zapewnia również prawidłowy wygląd skóry i wpływa na syntezę białek, lipidów i hormonów tarczycy, utrzymuje w zdrowiu błonę śluzową jamy ustnej, nosa, gardła, płuc, przewodu pokarmowego oraz zwiększa oporność na zakażenia.
Źródła: 
Jako  Retinol i pochodne: w wątrobie, tranie z rybiej wątroby, żółtku jaja, mleku, maśle, margarynach. Jako ß-karoten i pochodne (prowitamina A): w czerwonych i żółtych owocach oraz warzywach (marchewce, dyni, morelach, brzoskwiniach), ciemno zielonych częściach warzyw (szpinak, brokuły, jarmuż, sałata).

WITAMINA D
Funkcje: 
Witamina D pełni istotną funkcję w regulowaniu przemiany wapnia i fosforu oraz tworzeniu kości. Witamina ta wzmaga wchłanianie wapnia i fosforu z jelit, a także hamuje ilość wapnia wydalanego z organizmu. Jest także niezbędna do optymalnego formowania układu szkieletowego, pośrednio wpływa na prawidłowe przewodzenie nerwowe oraz prawidłową pracę serca.
Źródła: 
Syntetyzowana przez organizm pod wpływem światła słonecznego, występuje w tranie z wątroby ryby, sardynkach, makrelach, śledziach, łososiu, tuńczyku, żółtku jaja, wątrobie, mleku i jego przetworach.

WITAMINA C
Funkcje: 
Witamina C, uczestniczy w produkcji kolagenu i podstawowych białek w całym organizmie (kości, chrząstki, ścięgna, więzadła), uczestniczy w procesach metabolicznych jako substancja przenosząca elektrony, jako jeden z najważniejszych przeciwutleniaczy pełni także istotną funkcję w reakcjach odtruwania i odporności organizmu chroniąc go przed procesami utleniania, uczestniczy w metabolizmie tłuszczów, cholesterolu i kwasów żółciowych, uczestniczy w regeneracji witaminy E, jest czynnikiem stabilizującym układ odpornościowy i immunologiczny, hamuje powstawanie w żołądku rakotwórczych nitrozoamin. Ma właściwości bakteriostatyczne i bakteriobójcze w stosunku do niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych, bierze udział w biosyntezie hormonów kory nadnerczy, podnosi odporność organizmu.
Źródła:  
Występuje w owocach dzikiej róży, czarnej i czerwonej porzeczce, czerwonej i zielonej papryce, brukselce, czarnym bzie, kalafiorze, truskawkach, szpinaku, kiwi, pomarańczach, cytrynach, malinach, grejpfrutach, pomidorach, ziemniakach, kapuście, cebuli, brokułach, kalarepie, szparagach, poziomkach, wątrobie, jeżynach.

dietetyk, Piskorska Barbara

Kopiowanie niniejszego artykułu lub jego części jedynie za pisemną zgodą autora. Dzielenie się artykułem poprzez podanie linka do niego, jak najbardziej zalecamy.


Bibliografia:


czwartek, 26 stycznia 2017

Kurkuma - nie daj się grypie





Sezon grypowy w pełni. Jak powszechnie wiadomo nie należy tej choroby lekceważyć, bo skutki niedoleczenia mogą być groźne. Jednak najlepsze co możemy zrobić, to chorobie zapobiegać. Jest to niewątpliwie trudne zadanie - zwłaszcza dla osób, które pracują w dużych skupiskach ludzkich. Ponieważ kwestie profilaktyki mnie interesują, więc słucham dobrych rad. Ostatnio najczęściej wymienianym panaceum jest kurkuma.


Wszyscy o niej słyszeli, ale czy wszyscy wiedzą jakie ma właściwości? Bo poza tym, że jest znaną przyprawą, jest również rośliną o właściwościach leczniczych.
Do niedawna kurkuma kojarzona była tylko z egzotyczną kuchnią, jadaliśmy ją więc rzadko. Gdy naukowcy dowiedli, że działa antynowotworowo i poprawia odporność, stała się najbardziej pożądaną przyprawą. Kurkumę nazywa się "przyprawą życia" - chroni wątrobę, serce, mózg, wzmacnia odporność.


Właściwość tę kurkuma zawdzięcza obecności kurkuminy, która wspomaga organizm w niszczeniu wielu chorobotwórczych bakterii (w tym ropotwórczych), wirusów i grzybów (w tym wywołujących kandydozę). Zdaniem naukowców, kurkumina podnosi poziom peptydu, który chroni organizm przed zainfekowaniem. Działanie kurkuminy wspomagają olejki eteryczne kurkumy – one również mają właściwości przeciwbakteryjne.

Według wielu zwolenników ajurwedy (w największym skrócie: powstały ok. 5 tys. lat temu indyjski system leczniczy opary na metodach naturalnego uzdrawiania, w tym ziołolecznictwie), w czasie infekcji górnych dróg oddechowych czy podczas zwykłego przeziębienia, warto spożywać potrawy z kurkumą, pić napar z kurkumy (warto wzbogacić go cytryną lub imbirem) lub choćby dodawać przyprawę do herbaty. (www)
Najważniejszym aktywnym związkiem chemicznym w kurkumie jest kurkumina. – Ale okazuje się, że kurkumina wyekstrahowana z kurkumy nie ma takiego działania jak cała przyprawa. Przyjmowanie suplementów diety z kurkuminą nie daje tak pozytywnego efektu jak przyprawienie dania kurkumą. Dopiero związki takie jak turmerony w połączeniu z kurkuminą mają działanie przeciwzapalne i przeciwnowotworowe. (www)  
Kurkuma  ma dobry wpływ na dolegliwości trawienne, obniża poziom cukru i cholesterolu, wspomaga w leczeniu chorób oczu, przyspiesza procesy naprawcze w ludzkim mózgu. Poza tym wszystkim jest ciekawą przyprawą, która urozmaici tradycyjną kuchnię.


Źródła podają, że przyswajanie kurkumy zwiększa się w obecności pieprzu i papryki (i to aż kilka tysięcy razy). Tam więc, gdzie stosujemy kurkumę, stosujmy też przynajmniej jedną z tych przypraw albo szczyptę chili.

Jeśli, wśród naukowców nie ma jednoznacznego stanowiska kiedy najlepiej jest absorbowana kurkuma, właściwe jest stosować tak zaleca medycyna ajurwedyjska. Np. na Sri Lance lekarze leczniczo zalecają przyjmować z tłuszczem np. pełne mleko lub olej kokosowy. Z drugiej strony, kurkuma jest obecna w codziennym lankijskim menu, wchodzi w skład ostrej mieszanki curry więc jest spożywana także w obecności pieprzu. (www)
Warto zwrócić uwagę na jakość kupowanej przyprawy. Najlepiej unikać tej pochodzącej z Chin.



Złote Mleko – napój z kurkumą na przeziębienie, odporność, dobry sen i… depresję

Jest wiele przepisów na przyrządzanie mikstur leczniczych z udziałem kurkumy– jednym z nich jest Złote Mleko – tradycyjny ajurwedyjski napój rozgrzewający, który podnosi odporność, zwalcza infekcje, usuwa śluz, smaruje stawy, ułatwia zasypianie i jest skuteczny przy leczeniu depresji.



W szklance ciepłego mleka rozpuścić 1 łyżeczkę pasty z kurkumy (najlepiej zacząć od ½ łyżeczki), można dosłodzić miodem. Opcjonalnie można dodać odrobinę czarnego pieprzu (ze względu na piperynę) oraz/lub szczyptę imbiru.  (www)
(Dobre również z cynamonem :))

Kurkuma  - polecamy

KS

Źródła: