Samobadanie piersi

Technika samobadanie piersi

Każde samobadanie piersi składa się z trzech etapów:

1. Przed lustrem
Unieś ręce wysoko do góry i przyjrzyj się: czy nie widzisz zmian w kształcie piersi czy skóra nie jest przebarwiona (zmiana koloru) czy nie marszczy się lub nie jest napięta
Umieść ręce na biodrach i przyjrzyj się: czy nie widzisz zmian w kształcie piersi czy skóra nie jest przebarwiona (zmiana koloru) czy nie marszczy się lub nie jest napięta
Ściśnij brodawkę i zobacz czy nie wydziela się z niej płyn
2. Pod prysznicem
Lewą rękę połóż z tyłu głowy, prawą na lewej piersi. Lekko naciskając trzema środkowymi palcami zataczaj drobne  kółeczka wzdłuż piersi, z góry na dół i z powrotem. To samo zrób z prawą piersią. W ten sposób sprawdzasz, czy nie czujesz stwardnienia lub guzka Te same czynności powtórz dla drugiej piersi.
3. Po kąpieli, czyli leżąc wygodnie na łóżku
Wsuń poduszkę, lub zwinięty ręcznik pod lewy bark, lewą rękę włóż pod głowę. Trzema środkowymi palcami prawej ręki  (tylko tę masz do dyspozycji) zbadaj lewą pierś, tak jak pod prysznicem. To samo powtórz z prawą piersią. Oczywiście lewą ręką.
Wyjmij rękę spod głowy, połóż wzdłuż tułowia i zbadaj pachy. Sprawdź, czy nie masz powiększonych węzłów chłonnych. Pamiętaj, aby badanie powróżyć dla drugiej pachy.

„Wiedza jest największym sojusznikiem kobiet w walce z rakiem piersi, strach najgorszym wrogiem…”

Wcześnie wykryty rak pozwala w ponad 90% zwięk­szyć szansę przeżycia. Decydujące znaczenie w kontekście profilaktyki i zapobieganiu rozwojowi nowotworu piersi ma jego diagnostyka i wczesne wykrycie. 

Na objawy raka piersi mogą wskazywać:

•  guzek wyczuwalny w obrębie sutka;

•  uczucie nieokreślonego dyskomfortu, ciężkości lub rozpierania w piersi;

•  zaciągnięcie w obrębie brodawki sutkowej;

•  zniekształcony zarys gruczołu sutkowego;

•  pogrubiała, chropowata, czasem zaczerwieniona skóra sutka;

•  jednostronnie powiększone i zwykle niebolesne węzły chłonne w dole pachowym;

•  wszelkie zmiany skóry brodawki typu zapalnego, alergicznego, nadżerki, owrzodzenia

•  wyciek płynu z brodawki sutkowej.

Sposoby badania piersi

Ruchy w kształcie koncentrycznych okręgów - badanie rozpoczyna się od zatoczenia największego koła po obwodzie piersi, wykonując przy tym małe kółka prostopadle do kierunku ruchu, i przesuwając się ruchem spiralnym zgodnie z ruchem wskazówek zegara aż do brodawki. W ten sposób zbadany zostanie cały gruczoł piersiowy.

Ruchy promieniste - należy podzielić pierś podobnie do tarczy zegara i przesuwać dłoń od brodawki w kierunku godziny 12, a następnie 1, 2, 3 itd., zataczając niewielkie koła aż zostanie zbadana cała pierś.

Ruchy góra - dół - w celu badania, pierś dzieli się na wąskie pionowe paski, a następnie kieruje się ruch ręki na przemian do góry i do dołu zataczając małe koła. W ten sposób bada się dokładnie całą pierś.

Mimo, że samobadanie piersi jest mniej precyzyjne niż mammografia, szacuje się, że co roku może w Polsce uratować 800-1000 kobiet. Gdy badanie wykonuje się regularnie w krótkich odstępach czasu (raz w miesiącu), pozwala to kobiecie na poznanie budowy własnych piersi i wykrycie stosunkowo niewielkich nieprawidłowości. Powinno ono być wykonywane zawsze pomiędzy 7 a 10 dniem cyklu u kobiet miesiączkujących. Kobiety po menopauzie powinny wybrać na badanie stały dzień w miesiącu np. 1-szą sobotę miesiąca.

Pamiętaj, że:

• nie badasz się po to by wykryć guza, lecz aby upewnić się, że go nie ma
• nie wyciągaj pochopnych wniosków - nie każdy guzek jest rakiem, ale każdy guzek należy skontrolować
• mimo całej staranności i systematyczności nie czuj się zwolniona od okresowych kontroli piersi u lekarza - wizyta u ginekologa, internisty itp.

Opracowano na podstawie materiałów Ministerstwa Zdrowia