niedziela, 16 listopada 2014

Antybiotyki. Cz.2


www

Zanim weźmiemy do ust antybiotyk, zastanówmy się jak zwiększyć odporność organizmu. Zbyt częste przyjmowanie tych leków rozleniwia nasz układ odpornościowy, ponieważ nie musi on wytwarzać czynników chroniących przed zakażeniem. Dlatego też okres  pomiędzy stosowaniem leku, a kolejnym zakażeniem coraz bardziej się skraca. Wymusza to wprowadzanie na rynek coraz silniejszych leków, które po jakimś czasie znów są nieskuteczne. Niestety przemysł farmaceutyczny zapomina o ludziach, którzy nie ewoluują tak szybko, jak mikroorganizmy i nie do końca umieją poradzić sobie z ubocznym działaniem antybiotyków, a to jest wielorakie:
  • ototoksyczne - uszkadzające słuch - np. gentamycyna, neomycyna, amikacyna
  • hepatotoksyczne-uszkadzające wątrobę-np. doxycyclina, nowobiocyna 
  • nefrotoksyczne-uszkadzające nerki-np. kolastyna
  • neurotoksyczne-uszkadzające układ nerwowy- np. kolastyna
  • toksyczne dla szpiku kostnego-detreomycyna, nowobiocyna
  • alergiczne-np penicyliny

Poza tym antybiotyki nie rozróżniają bakterii „dobrych” od „złych”- niszczą je wszystkie, przez co pozbawiają błonę śluzową naturalnej ochrony i przez to stają się wrotami zakażenia dla innych drobnoustrojów, głównie grzybów.  Leki te niszczą naturalną florę bakteryjną w organizmie, przyczyniając się do wielu dodatkowych dolegliwości np. w jamie ustnej- mogą pojawić się afty, pleśniawki czy grzybica, a w jelitach powstają stany zapalne, biegunki i zaburzenia wchłaniania. Oczywiście w dalszej konsekwencji sprzyjają osłabieniu funkcjonowania układu immunologicznego i zwiększonej podatności na kolejne zakażenia. Dlatego musimy pamiętać , aby w trakcie kuracji antybiotykowej i jakiś czas po jej zakończeniu stosować preparaty zawierające żywe kultury bakterii kwasu mlekowego ,np. ze szczepu Bifidobacterium lub Lactobacillus.  Należy też spożywać kefir, zsiadłe mleko, naturalne jogurty i produkty kiszone np. ogórki czy kapustę. Większa ilość pożytecznych bakterii , to mniej miejsca dla tych chorobotwórczych. 

Pamiętajmy zatem , aby  wspomagać nasz układ odpornościowy pokarmami o leczniczym działaniu. I tak w przypadku każdej infekcji niezbędne są: czosnek, cebula, chrzan i miód.

www

CZOSNEK - swoją moc  zawdzięcza allicynie. Jest to związek o silnym działaniu bakterio-, wiruso- i grzybobójczym. Zawiera też witaminy C,D,B oraz 21 ważnych biopierwiastków. Czosnek jest najsilniejszym , naturalnym antybiotykiem. Leczył nim Hipokrates i Święta Hildrgarda z Bingen , dlatego nazywany jest „ antybiotykiem starożytności”. W licznych badaniach dowiedziono, że związki czynne z czosnku nawet w rozcieńczeniu 1:25 wykazywały właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Udowodniono, że posiada on większą skuteczność niż tetracyklina i penicylina. Interesujące jest też to, że wykazano  jego skuteczność w unieszkodliwianiu bakterii, które były oporne na antybiotyki syntetyczne. Jego olejki zabijają w ciągu 3-5 minut prątki gruźlicy. W literaturze rosyjskiej można znaleźć informacje, że po 1 minucie żucia ząbka czosnku giną wszystkie bakterie w  jamie ustnej. Ma to duże znaczenie terapeutyczne przy anginie i infekcjach gardła. Ciekawe jest też to, że substancje antybiotyczne w czosnku, wystawione na działanie tlenu i światła giną dopiero po 8-10 dniach.
Przy czosnku jest tylko jedno „ale”. Otóż nie w każdej sytuacji i nie u każdego możemy go stosować. Ze względu na silnie działające w nim związki siarki nie powinny stosować go kobiety w ciąży oraz karmiące. Uważać muszą też chorzy na cukrzycę i  niedociśnienie. Ostrożnie również należy przyjmować go przy schorzeniach wątroby oraz nieżycie żołądka i jelit. Nie wolno go stosować także u ludzi przyjmujących leki przeciwzakrzepowe, ponieważ występuje interreakcja  i mogą pojawić się krwawienia wewnętrzne. Z tej przyczyny także nie wolno go spożywać osobom przed i po operacjach chirurgicznych. Również dzieci do 2 roku życia nie powinny jeść czosnku.


CEBULA - była ona podstawowym pokarmem budowniczych piramidy Cheopsa, dzięki czemu mieli oni niebywałą odporność i siłę. Posiada ona , podobnie jak czosnek , wiele związków siarki o działaniu antybiotycznym. Zawiera też dużo witaminy C, B2,E i prowitaminę A, a także wiele flawonoidów, które neutralizują wolne rodniki oraz kwercetynę, inulinę polisacharydy i 17 biopierwiastków. Miazga z tego warzywa w ciągu kilku minut unieszkodliwia szczepy bakterii Salmonella oraz hamuje rozwój gronkowca złocistego. Cebula jest znanym i bardzo skutecznym lekiem na kaszel. Ułatwia odksztuszanie zalegającej w oskrzelach wydzieliny oraz regeneruje błony śluzowe dróg oddechowych. Każdy z nas zna syrop z cebuli- wypróbowany środek na uporczywy i suchy kaszel za skąpą wydzieliną. Bardzo skuteczne jest,  także płukanie gardła kilka razy dziennie solą fizjologiczną ze świeżo wyciśniętym sokiem z tego warzywa. Musimy tylko pamiętać, że substancje zdrowotne z cebuli zachowują swoje działanie tylko przez 1 godz., dlatego należy leki z niej przygotowywać na świeżo.

Wikipedia

CHRZAN - jego korzenie zawierają więcej witaminy C niż cytryna. Posiadają też dużo karotenu oraz związki o działaniu bakteriobójczym, flawonoidy i wiele soli mineralnych na czele z siarką. Jest to skuteczna broń przeciwko drobnoustrojom przy grypie i przeziębieniu. Dezynfekuje on drogi oddechowe, ułatwia odkrztuszanie wydzieliny i działa lekko napotnie, łagodzi napady suchego kaszlu. Syrop z korzeni chrzanu to znany lek na pleśniawki, afty oraz drożdżycę jamy ustnej i gardła. Naukowo udowodniono jego skuteczność w stosunku do bakterii Escherichia coli, gronkowca złocistego i grzybów Candidia albicans. 

Wikipedia

MIÓD - służy on człowiekowi  od kilkunastu tysięcy lat  . Był on zawsze bardzo wartościowy, a w  starożytnym Egipcie był nawet środkiem płatniczym. Jako ciekawostkę przytoczę fakt, że po odkryciu grobowca Tutanchamona znaleziono w nim dzbany miodu sprzed 3200 lat    , a nadal nadawał  się do spożycia. Jednak najstarszy miód świata  odkryto w 2012r. w Gruzji- miód ten ma ok. 5500 lat.

Miód i czosnek to były dwa najważniejsze antybiotyki w czasach Hipokratesa. Skład miodu jest zróżnicowany w zależności od tego z czego powstał. Oprócz różnych cukrów zawiera prowitaminę A, witaminy C, B1, B2, B6, PP, kwas foliowy i pantotenowy. Ma też w swoim składzie flawonoidy, karotenoidy i antocyjany. O właściwościach antybiotycznych decydują enzymy w nim zawarte m.in. lizozym, amylaza, katalaza, oksydaza glukozy i inne. Zawiera także potas, wapń, fosfor, żelazo, krzem, siarkę, cynk, molibden i acetylocholinę. Bardzo ciekawym związkiem zawartym w miodzie jest oksydaza glukozy, która uaktywnia się podczas rozcieńczania miodu wodą – w wyniku tej reakcji powstaje nadtlenek wodoru czyli woda utleniona, substancja o silnym działaniu odkażającym. Połączenie miodu z wodą zwiększa jego zdolność do niszczenia drobnoustrojów  o 6-220 razy. Również wysokie ciśnienie osmotyczne miodu i jego kwaśne środowisko (ph=4,1) sprzyja likwidacji stanów zapalnych. Musimy pamiętać, że miód jest dość nietrwały, jeśli chodzi o przechowywanie. Powinien leżeć w temperaturze do 10 stopni i bez dostępu światła. Traci też wiele ze swych dobroczynnych właściwości w temperaturze powyżej 40 stopni. Miód jest  bardzo skuteczny przy leczeniu  chorób dróg oddechowych. Niszczy zarówno bakterie Gram(+), jak i Gram (-).  Doskonale radzi sobie z coraz bardziej rozpowszechnioną bakterią Helicobacter pylori, a także z gronkowcem złocistym i pałeczką ropy błękitnej. Hamuje też rozwój prątków gruźlicy oraz Salmonelli, Escherichii coli i Candidi albicans. Sprzyja także rozwojowi niezwykle pożytecznych bakterii kwasu mlekowego, które ograniczają ilość bakterii chorobotwórczych. Najwyższą aktywność wykazują miody: spadziowy z drzew iglastych, lipowy i gryczany.

www

Podsumowując na koniec pamiętajmy, że antybiotyki mogą z jednej strony uratować nam życie, a z drugiej przyczynić się do jego zakończenia. Dlatego stosujmy je tak często, jak to konieczne i tak rzadko , jak to możliwe. Wspomagajmy się w codziennym życiu preparatami naturalnymi, pochodzącymi z otaczającej nas przyrody, bo one mają o wiele mniej skutków ubocznych niż leki syntetyczne.

Jolanta Korjat

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz